Βατερά

Τα Βατερά απέχουν περίπου 50 χλμ από την πρωτεύουσα του νησιού, τη Μυτιλήνη. Αποτελούν σήμερα έναν από τους πρώτους τουριστικούς προορισμούς του νησιού μας για τους επισκέπτες που δεν κατευθύνονται από τα μεγάλα τουριστικά γραφεία. Ο νότιος προσανατολισμός τους στο κεντρικό, νότιο μέρος του νησιού μέσα στην αγκαλιά της ανοιχτής θάλασσας δίνει την οπτική επαφή στ’ αριστερά με το Καράπουρνο στα απέναντι μικρασιατικά παράλια, που προστατεύει το έμπα του κόλπου της Σμύρνης, και κεντρικά με την ορεινή βόρεια Χίο. Ανάμεσά τους, αν βοηθάνε λίγο οι καιρικές συνθήκες, ξεπροβάλλουν τα νησάκια των Οινουσών και προς τα δεξιά της Χίου, τα ιστορικά Ψαρά.
Η έντονα αναπτυσσόμενη αυτή περιοχή έχει προικιστεί απλόχερα απ’ τη φύση. Η εξαιρετική, αδρομερής αμμουδιά της, εμπλουτισμένη από ζώνες πολύχρωμου χαλικιού, εκτείνεται σε μήκος 8 χιλιομέτρων. Η ανοιχτή θάλασσα έχει μια μοναδική φωτεινή διαύγεια η οποία σου επιτρέπει τις μέρες που δεν έχει κυματισμό να παρατηρείς τον αμμώδη βυθό της χωρίς οπτικά εξαρτήματα. Η πλατειά αυτή παραλία σε προδιαθέτει θετικά και τα καταγάλανα πεντακάθαρα νερά σε προσκαλούν με ακατανίκητο τρόπο να ενωθείς μαζί τους. Τα θαλάσσια σπορ και τα παιχνίδια της άμμου ικανοποιούν και τους πιο απαιτητικούς χωρίς να ενοχλούν τους υπόλοιπους απλά και μόνο γιατί η παραλία είναι …ατέλειωτη. Ας κάνουμε έναν υπολογισμό: 8.000 μέτρα το μήκος επί 30 (κατά μέσο όρο) το πλάτος μας κάνει 240.000 τετραγωνικά μέτρα! Δηλαδή η παραλία χωράει με άνεση 240.000 άτομα …δίνοντας από 1 τετραγωνικό μέτρο στον καθένα!!!
Οι κοντινοί της παραλίας καταπράσινοι πευκόφυτοι λόφοι την προστατεύουν από τα καλοκαιρινά μελτέμια επιτρέποντας σε όλους να απολαμβάνουν, ανεξάρτητα από τον αέρα (τους καλοκαιρινούς μήνες), μια ήρεμη και σχετικά ακύμαντη θάλασσα. Τα αλμυρείχια με τη διπλή σειρά τους σε μεγάλο τμήμα της παρέχουν πυκνή σκιά για ξεκούραση. Κάτω απ’ τα αλμυρείχια και γενικά στο πάνω άκρο της αμμουδιάς απλώνεται το πολύχρωμο ανοιξιάτικο λουλουδένιο χαλί των Βατερών με τα μοναδικά αμάραντα να διατηρούν το απαλό μωβ χρώμα τους όλο το χρόνο. Εκεί κοντά και τα λευκά κρινάκια της άμμου που στο τέλος του καλοκαιριού αναλαμβάνουν το στόλισμα της παραλίας που αρχίζει να ερημώνει.
Στις άκρες της εκβάλλουν δυο μικροί ποταμοί δημιουργώντας ενδιαφέροντες υγρότοπους. Ειδικά ο Αλμυροπόταμος στο δυτικό άκρο της, που κατεβάζει τα νερά των θερμοπηγών του Πολιχνίτου δίνει τροφή και στέγη σε πλούσια ορνιθοπανίδα αλλά και στις φιλικές χελώνες του που δίνουν το καθημερινό τους ραντεβού με τους περαστικούς στο ξύλινο γιοφύρι της Αγιάς Κατερίνας. Και στο ανατολικό άκρο όμως όπου κυλάει ο «Βούρκος ποταμός» (παρότι χείμαρρος) υπάρχει ενδιαφέρουσα περιοχή για εξερεύνηση από τους θιασώτες της φύσης. Λίγο πέρα απ’ το ποτάμι αυτό το «Κομμένο Ράχτο» οριοθετεί την περιοχή των Βατερών απ’ τις παραλίες του γειτονικού πρώην Δήμου Πλωμαρίου. Εκεί, στην απόμερη άκρη απολαμβάνουν τα μπάνια τους οι φυσιολάτρες.
Η ομαλότητα του εδάφους όλης της περιοχής δίνει μοναδικές ευκαιρίες για περιπατητικές διαδρομές, κάποιες απ’ τις οποίες έχουν χαρτογραφηθεί και σημανθεί. Το περπάτημα στα σκιερά μονοπάτια στρωμένα με το καφετί χαλί απ’ τις πευκοβελόνες προσφέρει ευκαιρίες χαλάρωσης και επαφής με τη φύση. Μα για τους εραστές της αλμύρας, που για κανένα λόγο δεν θέλουν να ξεμακρύνουν απ’ τη θάλασσα, το ανατολικό και χωρίς κίνηση τμήμα του παραλιακού δρόμου ή για τους πιο ρομαντικούς η φιδίσια γραμμή επαφής της άμμου με το κύμα στο ακρογιάλι αποτελούν ιδανικές λύσεις για περπάτημα είτε το πρωί αντάμα με τη δροσιά είτε το δειλινό κάτω απ’ τις αποσβυνόμενες ακτίνες του νυσταλέου ήλιου. Επίσης, με τη βοήθεια εκδρομικών σκαφών μπορεί εύκολα ο επισκέπτης να μεταφερθεί σε κοντινά ειδυλλιακά μέρη, όπως η Παναγιά η Κρυφτή, κρυμμένη πράγματι μέσα στα απότομα βράχια, απ’ τα οποία πηγάζει και ζεστό νερό.
Περνώντας τον Αλμυροπόταμο μπαίνεις στον ιστορικό χώρο της Αρχαίας Βρίσας, πολύ σημαντικό απομεινάρι της οποίας είναι το Αχειλλοπήγαδο, που η παράδοση των ντόπιων θέλει να χτίστηκε από τον Αχιλλέα. Στη γύρω περιοχή βρέθηκαν πληθώρα από σπασμένα αγγεία και τάφοι, στοιχεία που ενισχύουν την άποψη ότι εκεί υπήρχε ο αρχαίος οικισμός της Βρίσας. Πριν λίγα χρόνια βρέθηκαν ίχνη από πήλινους σωλήνες - απομεινάρι του αρχαίου υδραγωγείου- οι οποίοι μετέφεραν νερό στον οικισμό από πηγή-πηγάδι που υπάρχει στην περιοχή Χριστός, στο βάθος της κοιλάδας του Αλμυροπόταμου. Η περιοχή αυτή ήταν κατάφυτη από αμπέλια, καλλιέργεια η οποία συνάδει με το ναό του Διόνυσου που υπήρχε στο ακρωτήρι του Αγίου Φωκά. (Δες την αντίστοιχη ενότητα.)
Βορειοδυτικά της περιοχής αυτής υψώνεται ο λόφος του Προφήτη Ηλία με το ομώνυμο εκκλησάκι και την καταπληκτική θέα, που αξίζει τον κόπο να απολαύσει κάποιος. Ο δρόμος προς τα κεί είναι σε καλή κατάσταση. Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 20 Ιουλίου και το πανηγύρι του Άη Λια (τ’ αγιού Λια ή συνοπτικά «τα Γιούλια») είναι ένα απ’ τα καλύτερα της περιοχής με μουσικές και χορούς (στα Βατερά).
Για να μπορεί όμως ο επισκέπτης να χαρεί τα όσα απλόχερα πρόσφερε η φύση έβαλε το χεράκι του και ο άνθρωπος. Ξενοδοχεία, οργανωμένα συγκροτήματα ενοικιαζόμενων δωματίων και λιτά αγροτοτουριστικά καταλύματα σε μεγάλο πλήθος εξασφαλίζουν άνετη διαμονή για κάθε γούστο και με χαμηλό κόστος, το μεγαλύτερο διάστημα του καλοκαιριού. Πολλές ταβέρνες και εστιατόρια εξασφαλίζουν καλό φαγητό για κάθε βαλάντιο ενώ καφετέριες και beach bar προσφέρουν εξαιρετικές και ποικίλες δυνατότητες διασκέδασης.
 
πηγή: www.vatera.gr